πολυθεματικότητα

η, και πολυθεματισμός, ο, Ν

μουσ.

1. η χρήση περισσότερων τού ενός μουσικών θεμάτων σε μία σύνθεση

2. η παράλληλη συνήχηση περισσότερων τού ενός ποιητικών κειμένων στα μοτέτα τού 13ου και τού 14ου αιώνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + θέμα, -ατος + κατάλ. -ικότητα / -ισμός*].